Γνωρίζω ανθρώπους μοναχούς
μακριά στης γης τα πλάτη
εκεί που με αγαπήσανε
για τα παλιά μου λάθη

Μ’ αυτά με καλοδέχτηκαν
χωρίς βαθιές αιτίες
τα λάθη μου εξήγησα,
δεν είναι αμαρτίες

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν
 
Έμαθα πως το στοίχημα
είναι με τον εαυτό μου
πως είναι πάντα πιο βαθύ
το νόημα του κόσμου

Κι άρχισα κι άναβα φωτιές
σε ξένες παραλίες
στα χέρια κράταγα ευχές,
χαμένες ευκαιρίες

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν