Ολόερα `σο κρεβάτι σ(ου) πουλόπα κελαηδούνε
αγγέλτς πα (ν) επαλάλωσες, ατοίν πα τραγωδούνε

Ολόερα `σο `σπιτόπο σ(ου) πόσα στρατόπα έχω:
χαπέρ’ όντες θα δίγω σε, αρνί μ’ θα ξεροβέχω

Τρώγ’ ατόν π’ εσέν έποινεν, τρώγ’ ατόν π’ εσέν έχτσεν
τ’ ουρανού όλα τα αψίματα απές σην καρδία μ’ έψεν

Επωδός
Αρ’ ατώρα χερομύλτσον τσάκωσον τα χερομύλια
χοντρά μ’ ευτάς τ’ αλεύρια με τ’ εσέν την πελιά μ’ εύρα

Τ’ οσπίτ ισ’ εν παράμερα ολόερα τουβάρια
το καρδόπο μ’ εκλείδωσες κι επαίρες τ’ ανοιγάρια

Ελ’ έμπα σ’ εγκαλιόπο μου και σαν χέρια μ’ τα δύο
η ψ(υ)ή μ’ κι αν πάει ση κόλασην εσέν κι παραδίγω