Στου χρόνου το αλώνισμα
μάτια στη θύμησή μου
η σιγουριά μου έφυγε
χάθηκε η φωνή μου

Στου νότου τις ακρογιαλιές

πώς να περνάς τα βράδια

κόσμος πολύς με τριγυρνά

μα η ζωή ... άδεια

Κι αν έπαιξες με μένανε
ζητάς κι αναρωτιέσαι
πως προχωράει η ζωή
κι απ’ τα μικρά κρεμιέσαι

Στου νότου τις ακρογιαλιές

πώς να περνάς τα βράδια

κόσμος πολύς με τριγυρνά

μα η ζωή μου ... άδεια