Τριζοβολούν τριζόνια μες στους φράχτες
και η καρδιά μου ξέρει από ζωή.
Μα, γύρω μου συντρίμμια κι όλα στάχτες,
φονιάδες μας σφαλίσαν τη φωνή.

Ρ
Φωνές και ουρλιαχτά, μέσα στη νύχτα
κι οι προβολείς λογχίζουν τα κορμιά.
Τα λόγια σου και τα τραγούδια, ρίχτα,
εκεί που σου στραγγίξαν τη χαρά.

Δεν είχε ο καιρός, καλά, γλυκάνει
και γύρισε απίκουπα η χαρά.
Του Βαραββά και του ληστή η κάννη
μας τσάκισαν στα δύο τα φτερά.

Ρ
Το σπίτι σφαλιστό, πού μένει τώρα;
πουλήθηκε μια νύχτα στα κρυφά.
Παζάρια κάμαν τη βαθειά την ώρα…
στο δρόμο μας πετάξαν τα προικιά.