Αν θυμάμαι καλά,
είχαμε μείνει εκεί που μ’ αγαπούσες.
Αν θυμάμαι καλά,
με πόση αγάπη μες στα μάτια με κοιτούσες.
Αν θυμάμαι καλά,
είχε μια κίτρινη βροχή και ορκιζόσουν
χωρίς εμένα τη ζωή δε φανταζόσουν.

Με συγχωρείς που λέω τα ίδια και τα ίδια,
με συγχωρείς που σ’ έχω ακόμα στο μυαλό.
Με συγχωρείς που ενώ εσύ δε με θυμάσαι,
εγώ ακόμα, ακόμα σ’ αγαπώ.

Αν θυμάμαι καλά,
εσύ δεν ήθελες ποτέ να βλέπεις στάχτες.
Αν θυμάμαι καλά,
δεν τους αγάπαγες ποτέ τους λιποτάχτες.
Αν θυμάμαι καλά,
όταν σου έδειξα εκείνα τα καράβια,
μου ’πες "με πιάνει πανικός που είναι άδεια".

Με συγχωρείς που λέω τα ίδια και τα ίδια,
με συγχωρείς που σ’ έχω ακόμα στο μυαλό.
Με συγχωρείς που ενώ εσύ δε με θυμάσαι,
εγώ ακόμα, ακόμα σ’ αγαπώ.