Ξέρω πως θα φύγεις μακριά μου,
μέσα από την αγκαλιά μου
θα πετάξεις σαν πουλί.

Ξέρω πως θα κλάψουμε κι οι δυο
στο πικρότερο αντίο,
στο πικρότερο φιλί.

Κι όταν σημάνει η ώρα
τότε καρδιά μου χρυσή
τη μεγαλύτερη μπόρα
θα την περάσεις εσύ.

Στάλα δε με ρώτησες μια στάλα
αν χωράν μαζί με τ’ άλλα
τα φαρμάκια τούτα δω.

Πίσω ποτέ θα γυρίσεις πίσω,
πόσες νύχτες θα μετρήσω
ώσπου να σε ξαναδώ;