Έφυγα γιατί ήτανε ώρα μου για φευγιό
Ψάχνοντας για τη στάμνα μου κι αυτό το καλοκαίρι
Ποιος σκυλοπνύχτης τ’ όνειρο μπορεί να μεταφέρει
Χωρίς να μου το κάνει Σεβάχ θαλασσινό;

Κι η γη της φετινής μου επαγγελίας
Δεν ήταν απ’τον Πειραιά χιλιόμετρα χιλιάδες
Δεν είχα βλέψεις σαν κι αυτές που έχει ο Καββαδίας
Η Ταϊτή και το Χονγκ Κονγκ βρισκόταν στις Κυκλάδες

Είχε χιλιάδες Γερμανούς σαν να `ταν κατοχή
Κι εμένα μου γεννήθηκε εύλογη απορία
Εφόσον έρχονται εδώ χιλιάδες Γερμανοί
Αν θα `πρεπε κι εγώ λοιπόν να πάω στη Γερμανία

Τα φρύδια της ακόμα δεν είχε πειράξει
Η τσιμπίδα να τους δώσει ομορφιά
Μα ήταν γυναίκα τέλεια πριν κλείσει τα δεκάξι
Κι εγώ δεν την αγάπαγα μόνο Πλατωνικά

Είχε κάποιο ρομαντισμό το όλο φερσιμό της
Μα μη νομίσετε βέβαια πως μ’ είχε ερωτευτεί
Κράτησε την καρδούλα της μον’ για τον εαυτό της
Και έσπευσε στα γρήγορα να εξαφανιστεί

Ένοιωσα τις ιδέες μου πολύ ξεπερασμένες
Τα κρέντο μου και οι αρχές γκρεμίστηκαν στη γη
Οι δεκαεξάχρονες δεν είναι πια παρθένες
Κι η επανάστασή του sex έχει συντελεστεί

Καθόμουνα και ρέμβαζα τη θάλασσα ηλίθια
Μα μια φωνή μου ξύπνησε τον αλτρουισμό
Μία γρια πνιγότανε και φώναζε "βοήθεια"
Για να τη σώσω έπεσα ντυμένος στο νερό

Σαν βγήκα ανακάλυψα ο διάολος να πάρει
Μου `λειπαν και ταυτότητες, χρήματα και χαρτιά
Η θάλασσα μ’ απάλλαξε απ’ όλα αυτά τα βάρη
Που παίζανε στα κύματα τα αντιτορπιλικά

Καθόμουν και σκεφτόμουνα λοιπόν στην παραλία
Στο κάτω κάτω της γραφής τι χάσαμε μωρέ
Αφού σπανίως τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία
Κι από ταυτότητα εμείς δεν είχαμε ποτέ

Μια κοπελίτσα ευτυχώς βρέθηκε να με σώσει
Με τάιζε και μου `δινε για την επιστροφή
Που να τα βρει κι η δύστυχη σε μένα να τα δώσει
Ίσως και να τα ψάχνουνε τίποτα Γερμανοί
Που να τα βρει κι η δύστυχη σε μένα να τα δώσει
Ίσως και να τα κλαίνε τίποτα Γερμανοί