Οι νύχτες μοιάζουν φόνισσες
Γιατί δεν τηλεφώνησες
Και τρέμω με τα νεύρα μου σπασμένα
Που πήγες και που στάθηκες
Σε ποιο φιλί ξεχάστηκες
Κι’αρνήθηκες αστέρι μου εμένα

Ένα τηλεφώνημα σου
Περιμένω για φαντάσου
Κι’ένα πεταμένο σ’ αγαπώ
Ένα τηλεφώνημα σου
Να σου πω πως μακριά σου
Ούτε ώρα εγώ δεν ζω

Οι νύχτες μοιάζουν φόνισσες
Γιατί με περιφρόνησες
Και ψάχνω μεσ’το πλήθος τη μορφή σου
Στο άγχος παραδόθηκα
Καρδιά μου ταπεινώθηκα
Και πόνεσα πολύ με τη φυγή σου

Ένα τηλεφώνημα σου
Περιμένω για φαντάσου
Κι’ένα πεταμένο σ’ αγαπώ
Ένα τηλεφώνημα σου
Να σου πω πως μακριά σου
Ούτε ώρα εγώ δεν ζω