Όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι
και τινάζεις το σεντόνι,
κάνεις τ’ όνειρό μου σκόνη,
μια στιγμή δε με κοιτάς.

Κι όλο κάνω γύρω γύρω
στη δικιά σου τη γωνιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά.

Μια σε βρίσκω, μια σε χάνω
όμως πες μου τι να κάνω,
κι αν σε βρίσκω δε σ’ ορίζω,
την κακιά μου τύχη βρίζω.

Κι όλο κάνω γύρω γύρω
στη δικιά σου τη γωνιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά.

Πάνε μέρες, πάνε μήνες,
δεν σε φίλησα κακιά,
πάνε μήνες, πάνε χρόνια,
μήπως είσαι ξωτικιά;

Κι όλο κάνω γύρω γύρω
στη δικιά σου τη γωνιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά,
κι η καρδούλα μου κομμάτια
στη δικιά σου απονιά.