Εφημερίδες και χαρτιά,
γύρω, τριγύρω πεταμένα,
πάντα μαλώνουμε εμείς
γιατί δεν είσαι σαν κι εμένα,
δεν σ’ ενδιαφέρει, δε σ’ ενδιαφέρει.

Κι έχω περιέργεια τη θετική ενέργεια
που την στέλνεις πάντα και πηγαίνει,
ποια χημική αντίδραση επάνω σου έχει επίδραση
κι είν’ όλοι μαζί σου ερωτευμένοι
κι αυτό εμένα με πεθαίνει, με πεθαίνει.

Ούτε που σ’ ένοιαζε ποτέ
αν θα μ’ αφήσεις λίγο μόνη,
πάντα φωνάζεις, άστο πια,
τώρα η μέρα τελειώνει,
δεν σ’ ενδιαφέρει, δε σ’ ενδιαφέρει.

Κι έχω περιέργεια τη θετική ενέργεια
που την στέλνεις πάντα και πηγαίνει,
ποια χημική αντίδραση επάνω σου έχει επίδραση
κι είν’ όλοι μαζί σου ερωτευμένοι
κι αυτό εμένα με πεθαίνει, με τρελαίνει.