Πού το θυμήθηκες καντάδα να σου κάνω,
φεγγάρι κι άστρα μας τα κλέψανε προχτές,
παλιό τραγούδι έχει στοιχειώσει στις χορδές
κι είν’ η κιθάρα μου, σταυρός βαρύς στα χέρια.

Πού το θυμήθηκες καντάδα να σου κάνω,
στα δυο μου χέρια τώρα ανάποδα πατώ
και περπατώ ίσια να δω τον κόσμο αυτό
νεκρά τα βράδια μου, θολά τα μεσημέρια.

Πού το θυμήθηκες καντάδα να σου κάνω,
μες στην παλιά αυλή σου ψάχνω για να βρω,
ξέρω, τ’ αγιόκλημα που κόψανε, θαρρώ,
αυτοί που κλέψανε φεγγάρι και αστέρια.