Συν τρεις βαστούν τα πόδια του, συν δέκα το κορμί του.
Θροΐζουνε τα βλέφαρα και δροσερεύει η νύχτα
και στην ανάσα του θαρρείς λυγίζουν κυπαρίσσια.
Οι άλλοι έχουνε το βλέφαρο, το βλέφαρο από μέταλλο.

Στου σαραντάπηχου το μνήμα λουλούδια τώρα δεν ανθούνε,
μόνο ένα τόσο δα κρινάκι λιπόθυμο στο χώμα γέρνει.
Στου σαραντάπηχου το μνήμα τριγύρω κλαίνε παλληκάρια,
μαύρη φωτιά το χρώμα τους, κόκκινη η φορεσιά τους.

Συν δυο και τρεις μονολογούν, συν πέντε καταριούνται,
τον που τους πήρε τη φωνή, τον που τους πήρε το αίμα.