Μπροστά σε μια λεκάνη γονατιστός γρυλίζω
άραγε το ταβάνι η εγώ γυρίζω;
Λίγο, λίγο θα συνηθίσω τη ζωή
που έχω για να ζήσω

Σαν βραδιάζει φοράω τα καλά μου
και βγαίνω απ’τη φωλιά μου
Δεν περιμένω να ανάψει το πράσινο φως
στο φανάρι μπροστά μου
Αδειάζω το μυαλό μου στους κάδους του δρόμου
σημαδεύοντάς το μόνο με το δάχτυλο μου

Μπαμ μπαμ..μπαμ μπαμ..μπαμ μπαμ…μπαμ μπαμ!!

Μπαμ μπαμ, στο κεφάλι
Μπαμ μπαμ, πάλι και πάλι
Μπαμ μπαμ, το πιστόλι…ρώσικη ρουλέτα γύρω γύρω όλοι
Μπαμ μπαμ, στο κεφάλι
Μπαμ μπαμ πάλι και πάλι
Μπαμ μπαμ το πιστόλι…ρώσικη ρουλέτα γύρω γύρω όλοι

Διπλωμένος στα δυο σε ένα σκούρο σακάκι
Το ένα αυτί στο παγκάκι
το άλλο στον ουρανοοοό
Σκαλίζω στο χώμα απαλά με το χέρι το περιστέρι που
Δεν ήρθε ακόμα δεν ήρθε ακόμα
δεν ήρθε ακόμα δεν ήρθε ακόμα
ακόμα ακόμα ακόμα ακόμα
ακόμα ακόμα ακόμα

Ξημερώνει γεμίζουν οι δρόμοι ποιοι να ναι οι κλεφτες
ποιοι οι αστυνόμοι
Μάνες σκυλιά βουτάνε στις ίδιες αλάνες
ακούνε τους χτύπους από τις καμπάνες
Χτυπούν οι καμπάνες χτυπούν οι καμπάνες χτυπούν οι καμπάνεεεες
Ντιν ήταν

Μπαμ μπαμ, στο κεφάλι
Μπαμ μπαμ, πάλι και πάλι
Μπαμ μπαμ, το πιστόλι…ρώσικη ρουλέτα γύρω γύρω όλοι
Μπαμ μπαμ, στο κεφάλι
Μπαμ μπαμ πάλι και πάλι
Μπαμ μπαμ το πιστόλι…ρώσικη ρουλέτα γύρω γύρω όλοι