Που λες Κωστή ρίχνω τα ζάρια
παλιοζωή, μαύρα χαμπάρια
και η κλωστή θα σπάσει η δόλια
πολλα τα δάκρυα λίγα τα βόλια

Που λες Κωστή τι να το κάνω
να δω χαρά πρωτού πεθάνω
Σαν το ληστή που παίρνει χάρη
θα του το πάρουν το κεφάλι

Άλλοι φτύνουν μαύρο αίμα
κι άλλοι έχουνε γιορτή..
Δεν αντέχω τέτοιο ψέμα
τι θα γίνει ρε Κωστή;..

Που λες Κωστή όλο ευχόμουν
στο μεροκάματο του τρόμου
Μες στη ζωή δεν είναι ίσα
οι θάμνοι και τα κυπαρίσσια

Ποιος είναι αυτός που θα δικάσει
το σκλάβο και τον γκοτζαμπάση
Είναι γραφτός για πάντα ο νόμος
ή κλέφτης θα `σαι ή αστυνόμος

Άλλοι φτύνουν μαύρο αίμα
κι άλλοι έχουνε γιορτή..
Δεν αντέχω τέτοιο ψέμα
τι θα γίνει ρε Κωστή;..