Καμιά φορά που ο ύπνος δε με πιάνει
φαντάζομαι πως τρέχω σαν τον άνεμο
με μια βελούδινη ορμή
με τ’ αστρικό μου κορμί
και...

Μικρό σπαθί σαν μαύρος άσσος
είν’ η καρδιά μου σε μια τράπουλα
βαλές εσύ μου ‘βαλες τον καημό
κέντα με, φίλα με, φίλα με, μίλα για μένα.

Αχ Αλίκη των θαυμάτων
τέτοιες νύχτες τι ζητάς
μόνο λύκοι των χρημάτων
αλυχτάνε και τρέμει ο έρωτας.

Τα φύλλα αυτά πριν γίνουν δάσος
ήταν σελίδες που σου διάβαζα
ελάφι εγώ, γίνε εσύ κυνηγός
κέντα με, φίλα με, φίλα με, μίλα για μένα.

Αχ αιώνα των θαυμάτων
τι είναι η αγάπη πες μου εσύ
απ’ τις κόπιες των σωμάτων
να σ’ αρπάζει μονάχα η έκσταση.

Παίρνω τη φαρέτρα μου
πόσο απέχει μέτρα μου η τρέλα
γίνε μάτια μου και πέτρα μου
μούτρο για τα μέτρα μου γέλα.

Θα νικήσω εγώ στο τέλος σου
Γουλιέλμος Τέλλος σου γέλα
παραμύθι για πλήθη σαν κι εμάς.