Έλα κοντά μου κάτσε, Ρηνιώ, Ρηνούλα μου, ωω
να σβήσει το γιαγκίνι που `χει η καρδούλα μου.

Σαν θέλεις να την έχω πάντα τγην ένοια σου, ωω
βάλε την άσπρη ρόμπα, τη χασιδένια σου.

Τα δυο σου μαύρα μάτια κι ο άσπρος σου λαιμός, ωω
με κάναν’ τον καημένο να περπατώ τρελός.

Δε θέλω να δουλεύεις και στο σχολειό να πας,
για πέντε γραμματάκια τα μάτια σ’ να χαλάς.