Πάλι η μορφή σου ήρθε μες στα μάτια μου
όπως κοίταζα και πάλι τα κιτάπια μου.
Κίτρινες φωτογραφίες σαν απολιθώματα,
αγκαλιές μου ξεχασμένες μες στα χρώματα.

Είπα να τηλεφωνήσω
να μου πεις το δίκιο σου.
Σκέφτηκα μη σε τρομάξω
μες στον ύπνο σου.

Άρχισε βροχή να πέφτει απ’ τα μάτια μου,
όπως μάζευα ένα ένα τα κομμάτια μου.
Γράμματα κακογραμμένα απ’ το χέρι σου,
σώματα υποταγμένα στο μαχαίρι σου.

Είπα να τηλεφωνήσω
να μου πεις το δίκιο σου.
Σκέφτηκα μη σε τρομάξω
μες στον ύπνο σου.