Η όξινη βροχή της πόλης
μας στολίζει με χρυσοβιολετιές ανταύγειες
Στους υπονόμους του μυαλού μας
Λυπημένοι σκίουροι παιδικής αφέλειας
μας κλείνουν τα μάτια