Κάποιες μέρες πάνε στραβά.
Άγχος, ανασφάλεια, δουλεία,
φόβος τι θα γίνει μετά.
Τι είναι η ζωή τελικά;
Ό,τι αγγίζω σπάει ξαφνικά.
Δεν είμαι για έρωτες πια.
Και λέω για μένα κανείς.
Μα αν είσαι φίλος θα πεις...

Ό,τι χρειαστείς θα είμαι εδώ.
Τι ωραίο είναι να τ' ακούς αυτό!
Στη ζωή μου έχω φίλους καλούς.
Θα ποντάρω σ’ αυτούς!

Άμα δεν μπορείς να είσαι αλλιώς,
Γίνε μόνο φίλος καλός,
Γίνε κάτι της προκοπής.
Να μοιράζεσαι όλα όσα ζεις.
Και λέω για μένα κάνεις,
Μα αν είσαι φίλος θα πεις...

Ό,τι χρειαστείς θα είμαι εδώ.
Τι ωραίο είναι να τ' ακούς αυτό!
Στη ζωή μου έχω φίλους καλούς.
Θα ποντάρω σ’ αυτούς!

Δεν είμαι για έρωτες πια
Εγώ.
Ακούω φωνές που μου λένε
Να ζω.

Ό,τι χρειαστείς θα είμαι εδώ.
Τι ωραίο είναι να τ' ακούς αυτό!
Ό,τι χρειαστείς θα είμαι εδώ.
Τι ωραίο είναι να τ' ακούς αυτό!
Στη ζωή μου έχω φίλους καλούς.
Θα ποντάρω σ’ αυτούς!