Ωραία μέρα σήμερα αλλά δεν έχω μία,
βαρέθηκα τη φάτσα μου και την αλαζονεία.
Όλα στραβά ξεκίνησαν, όλα σαν αγγαρεία,
και μουτζουρώνω στο χαρτί παλιά στιχομυθία.

Όταν κοιτώ τον ουρανό, τ’ αστέρια μου μιλάνε,
φεγγάρια ανατέλλουνε και μου χαμογελάνε.
Μες στη μεγάλη λύπη μου, δεν είχα τι να κάνω,
δεν είχα ενδιαφέροντα και πήγα να πεθάνω.

Τι φταίω εγώ που `μαι λευκός κι η μοίρα μου με τρέχει,
κι όταν τα μπλουζ μου τραγουδώ και ήλιο να `χει βρέχει.

Με βρήκε το ξημέρωμα, να γράφω μαλακίες,
όλα στον κόσμο μάταια κι όλα φιλοσοφίες.

Τι φταίω εγώ που `μαι λευκός κι η μοίρα μου με τρέχει,
κι όταν τα μπλουζ μου τραγουδώ και ήλιο να `χει βρέχει
και ήλιο να `χει βρέχει, και ήλιο να `χει βρέχει,
και ήλιο να `χει βρέχει, και ήλιο να `χει βρέχει...