Άιντες, πάρε, Φρατζή, τη λύρα σου
κι εγώ τον ταμπουρά μου
Άιντες, και πα'να ξεφαντώσουμε
κάτω στης πεθεράς μου
Άιντες και ας ρεμπελέψουμε
ρεμπέτες να γενούμε
Άιντες, να μας `γαπούν μελαχρινές
να τις περιφρονούμε.