Άργησες πάλι να φανείς
και κάνω μαύρες σκέψεις,
θαρρείς ότι γεννήθηκες
για να με καταστρέψεις.

Αν σε χάσω, πώς θ’ αντέξω
σ’ έναν τέτοιο πόνο,
σαν το τσιγάρο καίγομαι,
σαν το κεράκι λιώνω.

Με το δικό σου βάσανο
η νύχτα τελειώνει,
δε φάνηκες και μ’ άφησες
να ξημερώσω μόνη.

Αν σε χάσω, πώς θ’ αντέξω
σ’ έναν τέτοιο πόνο,
σαν το τσιγάρο καίγομαι,
σαν το κεράκι λιώνω.