Της αγάπης τα παλάτια
σε μια νύχτα γκρέμισες,
φεύγεις και τα δυο μου μάτια
δάκρυα τα γέμισες.

Λες και χτίσαμε στην άμμο
τ’ όμορφο σπιτάκι μας,
και του χωρισμού η φουρτούνα
πνίγει την αγάπη μας.

Τώρα σαν τη νυχτερίδα
πάνω στα χαλάσματα,
τριγυρνώ χωρίς ελπίδα
μέχρι τα χαράματα.

Λες και χτίσαμε στην άμμο
τ’ όμορφο σπιτάκι μας,
και του χωρισμού η φουρτούνα
πνίγει την αγάπη μας.