Μαζί σου κι εγώ
μετρώ τον καιρό,
σπαθί λαμπερό
στην καρδιά σου.

Τώρα ο ήλιος ξυπνάει τα πουλιά
μακριά απ’ τα δικά μας τα μάτια.
Είν’ η καρδιά μου κομμάτια
μεσ’ τα δυο σου τα χέρια.

Μαζί σου κι εγώ
μετρώ τον καιρό,
χαμένο αϊτό
μεσ’ τ’ αστέρια.

Τώρα ο ήλιος ξυπνάει τα πουλιά
μακριά απ’ τα δικά μας τα μάτια.
Είν’ η καρδιά μου κομμάτια
μεσ’ τα δυο σου τα χέρια.

Και τώρα σιγά
που ανθίζει η νυχτιά,
βυθίσου γλυκά
και κοιμήσου.