Είναι ο έρωτας ανέμελο παιδί
κι είναι ο πόθος της καρδιάς μας η πληγή,
ποιος ξέρει. αχ, ποιος ξέρει,
είναι τα όνειρα χαμένα μυστικά
και ο παράδεισος δυο χάδια βιαστικά,
ποιος ξέρει, πες μου μάτια μου ποιος ξέρει.

Ποιος ξέρει αν γυρίσει ο καιρός
κι αν μεθυσμένος σβήσει ο καημός, ποιος ξέρει,
ποιος ξέρει αν το κορμί στη φυλακή
μες στον σπασμένο τον καθρέφτη θα σε βρει,
ποιος ξέρει.

Καίει το αίνιγμα του κόσμου σαν φωτιά,
πού `ναι τα όνειρα που κάναμε παιδιά,
ποιος ξέρει. αχ, ποιος ξέρει,
κόψε κλαδάκι απ’ το δέντρο της χαράς,
ίσως ξημέρωσε αγάπη μου για μας,
ποιος ξέρει, πες μου μάτια μου ποιος ξέρει.

Ποιος ξέρει αν γυρίσει ο καιρός
κι αν μεθυσμένος σβήσει ο καημός, ποιος ξέρει,
ποιος ξέρει αν το κορμί στη φυλακή
μες στον σπασμένο τον καθρέφτη θα σε βρει,
ποιος ξέρει.