Κάτι πάλι εχθές θα γιορτάσαμε το βράδυ
απλά τη ζωή, φέραμε φως στο σκοτάδι
νομίζω ξεκινήσαμε κάπου στο Γκάζι
μα Ζέα καταλήξαμε, το στέκι δεν αλλάζει
Κλασσικά από Okio για χαλαρό ποτό
μα χαλαρό δεν έμεινε, ο DJ είχε ρυθμό
πολλά σφηνάκια later, σκάει μύτη κι ο Σωτήρης
εκεί το party κάηκε, κανένας κακομοίρης
δεν έμεινε να κάθεται, το bar πήρε φωτιά
το πάτωμα σειότανε κι ας ήμασταν στεριά
οριακά, γιατί μετά
τα κότερα αφήσαμε να πάμε πιο ψηλά
"Αμερικάνικο" και δίπλα Μελά
με τον Αλέξανδρο πάλι μπουκάλια να μας κερνά
με νεροπίστολα μας κάνει drive by ο Θωμάς
γιατί αν δε δούμε φίλε ήλιο δεν κοιμάται ο Πειραιάς

Όπου στον κόσμο κι αν βρεθώ
θα μένει ένα κομμάτι μου εδώ
Όπου στον κόσμο κι αν βρεθώ
όπου στη γη και να βρεθώ
αυτή είναι η γειτονιά που αγαπώ
όπου στη γη και να βρεθώ

Μετά πάλι γυρίσαμε λίγο στο Sports
το παλιό το στέκι δεν μπορεί να μείνει εκτός
με τον Λευτέρη και τον Κώστα ξανά
με την Έφη και την Νίκη στα γνωστά μας στενά
Στις παλιές τις γειτονιές μας δείχνουν τόση αγάπη
σε κάθε μαγαζί παίζουν δικό μου κομμάτι
και δε χρειάζομαι από κανένα το χάπι
για να διατηρούμαι στη ζωή μου πάντα happy
Είμαι σ’ένα φυσικό high όλη την ώρα
και σπάνια την κάνω νωρίς για την αιώρα
είν’η ατάκα του φίλου Νικόλα
μα δεν την λέει πρώτα αν το club δε γίνει φόλα
Ο Alex Prince να μαντεύει το επόμενο
κομμάτι που θα παίξει και κάθε ενδεχόμενο
και στο Folie πολλοί φάγαμε ήττα
με τη στερεοφωνική μπλούζα του Νικήτα

Όπου στον κόσμο κι αν βρεθώ
θα μένει ένα κομμάτι μου εδώ
Όπου στον κόσμο κι αν βρεθώ
όπου στη γη και να βρεθώ
αυτή είναι η γειτονιά που αγαπώ
όπου στη γη και να βρεθώ

Γιατί είν’οι μνήμες που σημαίνουν πολλά
είναι τα βλέμματα των φίλων και τα στέκια τα παλιά
μέσα στα χρόνια κώδικες, μυστικά
το μωσαϊκό μας δένουνε βιώματα παιδικά

Με Chemist, Fro & Ino, Παρασκευή στο Mo
επώνυμο το Εξάρχειο, γι’αυτό δε το ξεχνώ
περνάμε μια απ’το Μπρίκι, Μαβίλης όμως "no"
για βρωμικο Ιμαλάια, το στάνταρ πρωινό
Έτσι σε κάθε μου ταξίδι στο ένα απ’τα λιμάνια
γεννιέται ένα τραγούδι για τα καλά αλάνια
οι φάσεις είναι τόσες, που τρία κουπλέ δε φτάνουν
μα εγώ πάντα θα γράφω, τραγούδια να μας φτιάχνουν