Ζωή μου θλιμμένη, με το δάκρυ ποτισμένη,
με πίκρα κυλάς κι είναι η ψυχή βασανισμένη,
με πνίγουν οι λυγμοί και οι στεναγμοί και σιγολιώνω
και κάθε στιγμή νιώθω στην ψυχή μονάχα πόνο,
μονάχα πόνο γι’ αυτό και λιώνω.

Μ’ ένα όνειρο θα ζω μες στον κόσμο αυτό,
να `ρθει η μέρα που κι εγώ στη ζωή να χαρώ.

Ζωή μου θλιμμένη, με το δάκρυ ποτισμένη,
με πίκρα κυλάς κι είναι η ψυχή βασανισμένη.

Ζωή μου θλιμμένη, απ’ τον πόνο ρημαγμένη,
δεν είδες χαρά, πέρασες σκληρά, τυραννισμένη,
με πνίγουν οι λυγμοί και οι στεναγμοί και σιγολιώνω
και κάθε στιγμή νιώθω στην ψυχή μονάχα πόνο,
μονάχα πόνο γι’ αυτό και λιώνω.

Μ’ ένα όνειρο θα ζω μες στον κόσμο αυτό,
να `ρθει η μέρα που κι εγώ στη ζωή να χαρώ.

Ζωή μου θλιμμένη, απ’ τον πόνο ρημαγμένη,
δεν είδες χαρά, πέρασες σκληρά, τυραννισμένη.