Έχω κρυμμένο το χάος μέσα στα όνειρά μου,
όσοι με αγαπήσανε τώρα μαδάνε τα φτερά μου
Ξέρω φοβάμαι, ξέρω θυμάμαι,
ξέρω πως πριν το καταλάβω θα είμαι κάποιος που μισούνε
ίσως όμως να προλάβω να κρατήσω την ψυχή μου με υπομονή και βία
βία προς τον εαυτό μου, ξέρω είναι μαλακία
αν όμως κάποτε ξεσπάσω θα πρέπει το είναι μου να χάσω
γιατί είμαι αισθηματίας, θύμα αυτής της κοινωνίας

«όμως μου φαίνεται με έχουν γραμμένο
τώρα απλά μπορώ και το καταλαβαίνω»

Ανοίγω μάτια, φτάνει, δε θέλω άλλο να παίζω τον τυφλό
αν δίνεις ότι έχεις θα σε αφήσουνε μισό
πάρε το χαμπάρι το σ’ αγαπώ είναι νεκρό από καιρό
για αυτό σώσε τα όνειρά σου

Κράτα την οργή σου κι ακολούθα τη φωνή σου
γιατί στο τέλος του χάους κρύβεται η αλήθεια
φτάνουν πια τα παραμύθια, όλα είναι μια συνήθεια
η αυθεντικότητα έχει μείνει να σε κάνει ζωντανό

Τώρα έφτασες, είναι ο δρόμος γκρεμισμένος
στα δυο είναι κομμένος και εσύ αποκομμένος
απ’ τον κόσμο ξεχασμένος, στην ζωή βασανισμένος
τσαντισμένος
βγάλε το όπλο σου και τράβα βρες τους άλλους
κάνε τους να νιώσουν την αηδία που σου δώσανε
όταν σε προδώσανε