Ψάχνοντας γι’ αφορμές οι χαμένες στιγμές
στο μυαλό μου γυρνάνε
Μυστικές συνταγές που γιατρεύουν πληγές
με κοιτούν και γελάνε

Ο θεός μου αργός και ο δρόμος εχθρός
δεν μου δίνουν σημάδι
Μοιάζει τ’ άσπρο το φως ένας πόθος κρυφός
που τυλίγει το βράδυ

Δε θυμάμαι να πω τι υπάρχει εκεί πέρα
(Μη φοβάσαι ν’ ακούς τη φωνή του αέρα)
Είναι η μνήμη φωτιά όταν σβήνει η μέρα
(Μη φοβάσαι ν’ ακούς τη φωνή του αέρα)
Μη φοβάσαι τη φωνή του αέρα
Μη φοβάσαι τη φωνή του αέρα

Είν’ οι πόρτες κλειστές και `συ πίσω απ’ αυτές
ζεις με ό,τι θυμάσαι
Μη μου λες για παλιές, για χλωμές Κυριακές
ξέρω πια τις φοβάσαι

Μα φοβάμαι κι εγώ που όλα είναι εδώ
όλα εκτός από σένα
Κι όλα μοιάζουν γνωστά, ταξιδεύω ξανά
με τα φρένα σπασμένα

Δε θυμάμαι να πω τι υπάρχει εκεί πέρα
(Μη φοβάσαι ν’ ακούς τη φωνή του αέρα)
Είναι η μνήμη φωτιά όταν σβήνει η μέρα
(Μη φοβάσαι ν’ ακούς τη φωνή του αέρα)
Μη φοβάσαι τη φωνή του αέρα
Μη φοβάσαι τη φωνή του αέρα