Έτσι ωραία όπως φυσάει
ο χαρταετός σου με τραβάει
με κοιτάς και δυναμώνει
ο αέρας μέσα στην καρδιά

Μες στα σύννεφα πετάω
κι όπως κρέμομαι απ’ το πουθενά
γέρνω πίσω το κεφάλι
και μου τραγουδάνε τα παιδιά

Με χτυπάει ο κεραυνός σου
πέφτω να σωθώ στην αμμουδιά
κι από πάνω ο ουρανός σου
μοιάζει με μεγάλη πυρκαγιά

Τατουάζ ένα δελφίνι
μου χτυπούν στην πλάτη δυο πουλιά
η αγάπη αυτή δε σβήνει
θα την τραγουδάνε τα παιδιά

Τρέμουνε τ’ αστέρια
μα ώσπου να `ρθει το πρωί
άσε με να τρέμω
μες στην αγκαλιά σου
κράτησε με