Όταν νομίσεις πως ήρθ’ η ώρα
κι αν εκουράστηκες απ’ τη ζωή,
έλα κοντά μου να ξαναζήσεις,
να ξαναπάρεις νέα πνοή.

Στο δικό μου λιμάνι να `ρθεις πάλι, ν’ αράξεις,
να ξανα `βρεις γαλήνη στη δική μου αγκαλιά,
τα παλιά, περασμένα, όλα να τα ξεγράψεις,
να μιλάς με τους γλάρους και με τ’ άλλα πουλιά.

Όταν νομίσεις πως η καρδιά σου
ξαναχτυπήσει για τα παλιά,
έλα κοντά μου, σε περιμένω,
να σε γεμίσω γλυκά φιλιά.

Στο δικό μου λιμάνι να `ρθεις πάλι, ν’ αράξεις,
να ξανα `βρεις γαλήνη στη δική μου αγκαλιά,
τα παλιά, περασμένα, όλα να τα ξεγράψεις,
να μιλάς με τους γλάρους και με τ’ άλλα πουλιά,
τα παλιά, περασμένα, όλα να τα ξεγράψεις,
και ν’ ακούς συναυλίες με χιλιάδες πουλιά.