Ένας εργάτης στέκεται
μπροστά στη δημαρχεία
και περιμένει απ’ το πρωί
όλο με αγωνία.

Είναι μεγάλος ο καημός
να ζεις κανείς πάντα φτωχός.

Κα’ νας πελάτης να φανεί,
να βγάλει το ψωμί του,
να πάει στη γυναίκα του
και στο μικρό παιδί του.

Είναι μεγάλος ο καημός
να ζεις κανείς πάντα φτωχός.

Είναι βαρύς ο πόνος του,
μεγάλη αγωνία,
να καρτερεί καθημερνώς
μπροστά στη δημαρχία.