Τον αγαπώ, τον αγαπώ, τον αγαπώ,
αυτό είναι το δράμα μου.
Και τα παράπονα που έχω να του πω
τα κάνω κλάμα μου.

Να `χα τα φτερά σου, περιστέρι μου,
να `χα την καρδιά σου, αετέ,
θα `βγαζα τη βέρα απ’ το χέρι μου
και δεν ξαναγύριζα ποτέ,
ποτέ, ποτέ, ποτέ.

Τον αγαπώ, τον αγαπώ, τον αγαπώ,
δεν ξέρω πώς αισθάνομαι.
Είν’ η ζωή μου κρεμασμένη σε γκρεμό
κι αν φύγω χάνομαι.