Στα χέρια σου θολό νερό τα λόγια που δεν είπες
Στις εκβολές του ποταμού που κατεβάζει λύπες
Τον έβλεπα τον πανικό με βία να σ’ αλλάζει
Μα εσύ κοντά μου έμενες, γιατί να με πειράζει;

Είσαι εσύ και είμαι εγώ
Αυτό έχω να σου δώσω
Είμαι εδώ να σ’ αγαπώ
Κι όχι για να σε σώσω

Με ξύπναγε η ανάσα σου όταν ονειρευόσουν
Όλο τον κόσμο γύριζες, σ’ εμένανε κρυβόσουν
Τον ίδιο δρόμο έπαιρνες που πουθενά δε βγάζει
Αφού σε μένα ερχόσουνα, γιατί να με πειράζει;