Τώρα
Ξοδέψαμε την ώρα
Ανάξιοι του όρκου
Και της απολαβής
Τώρα
Σκαμμένη κατηφόρα
Δέσμιοι του τόκου
Άνευ ανταμοιβής
Τώρα
Σκάσε και προχώρα
Με τους μασκαρεμένους
Που πήρανε στροφή
Τώρα
Κλεμμένα φέρνουν δώρα
Στους αποκαμωμένους
Κανέλλα στην κορφή

Τώρα
Αμήχανη η Πανδώρα
Σπάει το πιθάρι
Κατάρα στους θνητούς

Αφού ξοδέψαμε τα πάντα για το τίποτα
Χρεώνουμε στους φόβους τα βουβά και ανεκπλήρωτα
Ανάξιοι του όρκου κλαίμε περιφρονημένοι
Βουλώστε το όλοι, ξέρουμε τι μας περιμένει
Μια κατηφόρα με γλυστερά απόβλητα,
Λόγια περισέμματα, άκαιρα κι απόλυτα
Δέσμιοι του τόκου κι απ’ τα σφυροκοπήματα
Θα χάσει ο χρόνος όλα του τα γυρίσματα
Γι’ αυτό σκάσε και προχώρα μόνος σου ενάρετε
Έχεις τέλος ζήλευτο, ζήσ’ το αχάριστε
Είναι το αύριο ζοφερό πια και κατασχεμένο
Ζήτα συγγνώμη από κάθε περιφρονημένο
Κάθε αποκαμωμένο, τίμιο κι ευσυνείδητο
Που είχε το φως και τα ονείρατα κρησφύγετο
Ζήσε, λοιπόν, από του πόνου τη μεριά
Το τέλος τώρα χωρίς καμιά παρηγοριά

Τώρα
Μάτια αιμοβόρα
Μαζέψανε το μίσος
Που αλυχτούσε στους καιρούς