Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να παντρευτώ,
μην επιμένεις για να βάλουμε στεφάνι,
μην περιμένεις, στο ‘χω πει και θα στο πω,
έναν αλήτη ευτυχισμένη να σε κάνει.

Έχω κατάρα, φαίνεται, να ζω σαν τον αλήτη,
σαν τους τσιγγάνους που δε ζουν ποτέ μέσα σε σπίτι.

Εγώ δεν πρόκειται για να συμμορφωθώ,
σαν νυχτοπούλι μου αρέσει να γυρίζω,
δεν μου αξίζει να σου πω πως σ’ αγαπώ,
γι’ αυτό γι’ αγάπη και θυσίες δεν αξίζω.

Έχω κατάρα στη ζωή για να μην έχω ταίρι,
σαν τον τσιγγάνους που δε ζει ποτέ σε ίδια μέρη.

Εγώ δεν πρόκειται για να σε παντρευτώ,
εσύ δεν πρέπει ένα μάγκα για να πάρεις,
όλος ο κόσμος το ‘χει πει ποιος ειμ’ εγώ,
είμαι αλήτης και μπερμπάντης κι αλανιάρης.

Έχω κατάρα στη ζωή για να μη δω χαΐρι,
σαν τους τσιγγάνους να γυρνώ τσαντίρι σε τσαντίρι.