Όλες τις τέχνες που `κανα ακούστε που τις λέω
τις γράφω και σαν θυμηθώ μου `ρχεται για να κλαίω
όλες τις τέχνες που `κανες μα μια δεν έχεις κάνει
εμένα που μ’ αγάπησες δε μου `βαλες στεφάνι

Μες στο κλωστήρια μ’ είχανε κι έκανα πακετάκια
νήμα και κούκλες φέρνανε σε με τα κοριτσάκια
νήμα και κούκλες φέρνανε σε με τα κοριτσάκια
και μένα δε λογάριαζες που έπινα φαρμάκια

Δε μ’ άρεσε αυτή η δουλειά ζήλευα κάποια άλλη
και ψυχογιός εγένηκα σ’ ένα χοντρομπακάλη
και ψυχογιός εγένηκες σ’ ένα χοντρομπακάλη
γιατί είχε κόρη έμορφη κι η προίκα της μεγάλη

Τρεις μέρες έκατσα εκεί κι ήθελα για να στρίψω
εφημερίδες να πουλώ στους δρόμους να γυρίζω
εφημερίδες κι αν πουλάς στους δρόμους κι αν γυρίζεις
επήρες τη μπακάλενα κι εμένα φοβερίζεις

Το βράδυ το κασέλι μου το τσάκωνα στα χέρια
μόνο που δεν κουβάλησα τ’ Άγιου Γιωργιού ξεφτέρια
λούστρος κι αν εγίνηκες αλήτης κι αλανιάρης
πρέπει να το συλλογιστείς εμέ δεν έχεις πάρει