Ντρέπομαι να `ρθω να σου πω πως σ’ αγαπάω
γι’ αυτό τις νύχτες στο πιοτό πάλι ξεσπάω.
Είν’ οι στιγμές μαζί σου θύελλα, κυκλώνας
να σε κερδίσω θα `ναι δύσκολος αγώνας.

Φταίνε τα καυτά σου τα φιλιά,
που έριξαν φωτιά για να με κάψουν
κι αυτά με πήραν, απ’ την άβυσσο μακριά,
στου έρωτα, ταξίδια μαγικά.

Ντρέπομαι να `ρθω να σου πω πόσο σε θέλω.
Χωρίς εσένα πώς να ζήσω; Υποφέρω.
Είν’ οι στιγμές μαζί σου χάος, καταιγίδα.
Είσαι μωρό μου, μια θανάσιμη παγίδα.