Πάρε μιαν απόφαση και πες μου,
έτσι δε μας πάει πουθενά.
Ειμ’ η αφορμή, είσ’ η αφορμή.
πάρε μιαν απόφαση και πες μου...

Ως πότε θα κρυβόμαστε, ως πότε;
Σαν κλέφτες αγαπιόμαστε, ως πότε;
Δημόσια δε μιλιόμαστε, ως πότε;
Ως πότε θα κρυβόμαστε, ως πότε;

Δεύτερη ζωή, κρυφή για σένα κάνω,
κι είχα πει μαζί σου θά ‘μαι ή θα πεθάνω.
Όμως πού θα βγει, πες μου πού θα βγει,
πάρε μιαν απόφαση και πες μου...

Ως πότε θα κρυβόμαστε, ως πότε;
Τον ίσκιο μας φοβόμαστε, ως πότε;
Κρυφά αγκαλιαζόμαστε, ως πότε;
Ως πότε θα κρυβόμαστε, ως πότε;