Στ’ αναντρανίσματα του νου
μα και στο μ πόνο απάνω,
μ’ οχτρό κι ορτάκη το γ καιρό
στη σκέψη μου σε βάνω

Αγγελική `σαι στ’όνομα
κι αγγέλω αναθροφάρι
και στα ψιμύθια του κορμιού
και στσ’ ερωθιάς τη χάρη