Νύχτα πάγωσαν τα χείλη μου
Νύχτα γύρω μου παντού
Νύχτα χάθηκαν οι φίλοι μου
Νύχτα γύρω μου παντού

Μάτια που με κοιτάνε
Στόματα μου μιλάνε
Μου λένε μοναχά πως φτάνει ως εδώ

Σαν μια κλωστή και σπάνε
Τα λάθη που πονάνε
Τα μάτια μου βουρκώνουνε
Μα όσοι παλεύουνε σώνουνε

Αυτό το κάτι που (από καιρό) ζητάς
Αυτό το κάτι που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι και της στιγμής της χαράς
Αυτό το κάτι που σε κρατάει ζωντανή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί

Πιο γρήγορο απ’ την αστραπή
Του πόνου το αγρίμι
Σε φέρνει πάντα μέσα εκεί
Στη φλόγα που δε σβήνει

Σ’ αυτό το κάτι που (από καιρό) ζητάς
Αυτό το κάτι που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι και της στιγμής της χαράς
Αυτό το κάτι που σε κρατάει ζωντανή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί

Αυτό το κάτι που λέγεται ζωή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί