Δεν ήξερε ο Βασίλης απ’ αυτά
τον είχαν απολύσει απ’ τη δουλειά
δεν είχε ξανακλέψει, όμως έπρεπε να θρέψει δυο μωρά

Τον ήξερε τον Φάνη από παιδί
το σχέδιο του είπε ένα πρωί
πήραν και τον Ηλία που ’χε κάνει χρόνια τρία φυλακή

Μια μέρα μεσημέρι με βροχή
άνοιξανε την πόρτα βιαστικοί
πήγανε στο ταμία και φωνάξανε ληστεία, σαν τρελοί

Και είπαν τα χέρια ψηλά, είναι πολλά τα λεφτά, πολλά
τα χέρια ψηλά, είναι πολλά τα λεφτά, πολλά
τα χέρια ψηλά, είναι πολλά τα λεφτά, βάλαν στα πόδια φτερά

Με μια σακούλα λεφτά, πάτα γκάζι ως τα σύνορα
μια σακούλα λεφτά, πάτα γκάζι ως τα σύνορα
μια σακούλα λεφτά, πάτα γκάζι ως τα σύνορα
με μια σακούλα λεφτά

Ρίξανε μια ματιά στο διευθυντή
τους είπε θα σας χώσουν στη στενή
γέλασαν με ειρωνεία και είπαν άσε η αστυνομία να μας βρει

Στο φανάρι στις δώδεκα ακριβώς
τους περίμενε ο Αλέξης ο κουτσός
που ’χε πόδι σαν βαγόνι, μα απάνω στο τιμόνι ήταν καπνός

Ε κι ακόμα, ε κι ακόμα
κι αν περάσανε χρόνια πολλά
κι αν περάσανε χρόνια πολλά
κι αν περάσανε χρόνια πολλά
ακόμα η σακούλα βγάζει λεφτά