Ότι βγάζεις αφρούς
να γυρίζεις μ’ αυτούς
λένε σ’ είδαν ξανά.
Το ληστή; Το φονιά;
Ναι αυτούς
Ε, καλά
Δε μου λες, έλα πες
γιατί ήταν κόκκινα τα μάτια σου χθες;

Ότι ξέρεις πολλά
και κυρίως αυτά
που δεν κάνουν καλό.
Το ληστή; Τον τρελό;
Μ’ αγαπάς; Ούτε `γώ
Δε μου λες, έλα πες
γιατί ήταν κόκκινα τα μάτια σου χθες;

Πώς να σωθείς;
Ο εξορκιστής στα μάτια
σε κοιτάει τώρα.
Πως να της πεις
ότι μπορείς να ζεις
χωρίς να σ’ αγαπάει τώρα;
Πώς να σωθείς;
Πώς να σωθείς;

Όλο κλάψες κι αμάν
σε κοιτάν όλοι σαν
να μην ξέρεις που πας
επειδή όλο γελάς.
Στην πυρά, στην πυρά, στην πυρά.
Πώς τολμάς να ξεκαρδίζεσαι
στα γέλια με μας;

Εκ δεξιών του Πατρός
η αλήθεια, το φως
η ποινή, ο σταυρός
της Εδέμ ο πηλός,
μελανιά ο ουρανός,
ποιά ζωή
πού καιρός
πυροβολάς ή
πέφτεις κάτω νεκρός.

Πώς να σωθείς;
Ο εξορκιστής στα μάτια
σε κοιτάει τώρα.
Πως να της πεις
ότι μπορείς να ζεις
χωρίς να σ’ αγαπάει τώρα;
Πώς να σωθείς;
Πώς να σωθείς;