Σαν νερό που κυλάει, τα φιλιά και τα χρόνια,
σαν τα πουλιά το χειμώνα χάνονται.

Το κορίτσι που κλαίει πριν να φύγω,
μετά με ξεχνάει λίγο λίγο.

Σαν νερό που κυλάει απ’ τον ουρανό,
μεσ’ απ’ τα χέρια μου τρέχει, χάνεται.

Το κορίτσι που κλαίει πριν να φύγω,
μετά με ξεχνάει λίγο λίγο.

Σαν νερό που κυλάει ανάμεσ’ απ’ τα δέντρα,
δίπλα στη ζούγκλα της Bora bora.

Ο καρχαρίας θυμάται, ποτέ δεν κοιμάται,
κάτω απ’ τα κύματα, δίπλα στη ζούγκλα,
δίπλα στη ζούγκλα.