Γύρω μου η παρέα μου πεσμένη, ξαπλωμένη
Τσιγάρο που γυρνά στα σκοτεινά, στα σκοτεινά
Γύρω μας η νύχτα απλωμένη, θυμωμένη
φεγγάρι αγκαλιά με μια φωτιά, με μια φωτιά

Ζωή παρατημένη, στο τοίχο κρεμασμένη
σαν με κοιτάς πάντα σωπαίνεις
Χαρά μου πληγωμένη και ενθουσιασμένη
με παρατάς και πάντα φεύγεις

Μια κιθάρα κάπου τραγουδάει, παρακαλάει
ως το ξημέρωμα πάλι ζητά παρηγοριά
Γύρω μου γειτόνοι μαλωμένοι, φανατισμένοι
μπλεγμένοι σε καυγά, αληθινά είναι τα πυρά

Φωτιά μου αναμμένη, σαν γη κατεστραμμένη
Φωνάζεις να `ρθω να σε σβήσω
Πατρίδα μου καμμένη ελπίδα μου κλεμμένη
πες μου για ποιον να πολεμήσω