Τι ήθελα και τον σήκωνα
τέτοιο σταυρό μεγάλο
τα νιάτα μου τους έρωτες
εσένα το θεό
θ’ αφήσω απόψε τ’ όνειρο
Να παρασύρει κι άλλο
Την ορφανή αγάπη μας
Για πάντα στον γκρεμό

Τι ήθελα και σ’ αγάπαγα
την ώρα που γυρνούσα
από τη μαύρη κόλαση
κι απ’ τον οξαποδώ
νόμιζα με την πάρτη σου
πως θα χειροκροτούσα
στο κέντρο του παράδεισου
τα πρώτα μπορντερό

Καληνύχτα καληνύχτα
έχει δρόμο στα βουνά
κι όσο προχωράει η νύχτα
μοιάζουν όλα φωτεινό
καληνύχτα καληνύχτα
οι καρδιές συνομωτούν
κι όσο περπατάει η νύχτα
ψάχνουν σώματα να μπουν

Τι ήθελα κι ανέβαινα
και δε καθόμουν κάτω
στους κολασμένους φίλους μου
και στους αμαρτωλούς
και νά μου καταφθάνουνε
για μπύρα το Σαββάτο
φουρνιές από παλιάνθρωπους
κι από πολιτικούς

Τι ήθελα και σ’ αγάπαγα
και γύριζα απάνω
που δυο κολάσεις έζησα
μαζί σου βρε ψυχή
νόμιζα με την πάρτη σου
πως θα την ξανακάνω
την ψεύτρα την παλιοζωή
να κάτσει προσοχή

Καληνύχτα καληνύχτα
έχει δρόμο στα βουνά
κι όσο προχωράει η νύχτα
μοιάζουν όλα φωτεινό
καληνύχτα καληνύχτα
οι καρδιές συνομωτούν
κι όσο περπατάει η νύχτα
ψάχνουν σώματα να μπουν