Έχει μάτια βουρκωμένα και τα χείλη της σκισμένα
Τρεις η ώρα το πρωί, εκείνη κάθεται γυμνή στο δρόμο
στη λεωφόρο μπροστά από ένα πολυχώρο κάνει πιάτσα
πάνω κάτω σουλατσάρει, έχει σημάδια
έχει σημάδια στα μπράτσα.

Σαν ένας άγγελος που ψάχνει όαση στην κόλαση
Σαν φυλακή

Μια γερασμένη φάτσα πίσω από ένα προσωπάκι
που έκλεισε τα είκοσι δύο, δύο ώρες πριν τις δύο
και σταματάνε όλοι δίπλα της και φεύγουν
μα εκείνη λέει ότι δεν ξέρουν να διαλέγουν
Χαμογελάει με νάζι και σέξι γύρω κοιτάζει
μα από μέσα της φωνάζει, κλαίει βρίζοντας, γιορτάζει.

Σαν ένας άγγελος που ψάχνει όαση στην κόλαση
Σαν φυλακή

Ματωμένη σκηνή, είν’ η σκηνή του καθρέφτη,
Είναι η σκηνή της αλήθειας, είν’ η σκηνή της φυγής
Ματωμένη σκηνή, είν’ ένα αστέρι που πέφτει
απ’ τη φωλιά του ουρανού στα σημάδια της γης

Ματωμένη σκηνή, είν’ η αγάπη που φέρνει
πληγωμένα τα νιάτα σε δωμάτια στενά
Ματωμένη σκηνή όταν το τέρμα σου φέρνει
πληγωμένα τα νιάτα σε υπόγεια στοά.

Σαν ένας άγγελος που ψάχνει όαση στην κόλαση
Σαν ένας άγγελος που ψάχνει όαση
Σαν ένας άγγελος που ψάχνει όαση στην κόλαση