Με τσι μικρούς ήμουν μικρός
με τσ’ άντρες αντρειωμένος
με τσι παραπονιάρηδες
πιο παραπονεμένος

Ω το παντέρμο του καιρό
πώς φεύγει πώς γαργάρει
κι ότι κι α’ φέρει η ανατολή
η δύση θα το πάρει