Αυτοί που ξέρουν να πετάνε ψηλά
κάποιος μου είπε πως τρεκλίζουν στη γη.
Αν η αγάπη δίνει φτερά
πες μου πώς βρέθηκαν σ’ αυτό το κλουβί;

Έχω χιλιάδες κλειδιά που ανοίγουν καρδιές
μα δεν ταιριάζουν στην πόρτα της δικιάς μου φυλακής.
Κάποιος πρέπει να με βγάλει πριν να `ναι αργά
πρέπει να έρθεις...μόνο εσύ μπορείς...

Αυτοί που φύγαν από καιρό στα βαθιά
απ’ όσο ξέρω δε μιλούν πολύ.
Έχουν κάτι παλιά, σκοτεινά φυλαχτά
που όλο τα στρέφουν στην ανατολή.

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής.
Όλες αυτές οι στιγμές, σταγόνες μικρές,
σταγόνες μιας μεγάλης βροχής.

Αν έρθεις απόψε τη νύχτα όλα τα αστέρια θα πέφτουν για μας...

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής.
Πρέπει να έρθεις πριν να `ναι αργά
πρέπει να έρθεις...μόνο εσύ μπορείς...