Στο βλέμμα σου το γκρίζο
δυό δάκρυα ζωγραφίζω.
Μακάρι να ’τανε για μένα
θεέ μου, γραμμένα.
Θυμίζει πρωτοβρόχι
κάθε σου ναι και όχι
κι ας είναι μες στην καταιγίδα
κάθε μου ελπίδα.

Κι αν σου ’γραψα,
κι αν σου ’στειλα τραγούδια
με πόνους και πληγές,
δεν τ’ άκουσες,
στις γειτονιές δεν τα ’δες
ν’ ανάβουν πυρκαγιές.

Ρεμπέτικα τραγούδια,
της φυλακής λουλούδια,
μακάρι να ’τανε για μένα
θεέ μου, γραμμένα.
Να πω στους ξεχασμένους
και στους κυνηγημένους
πως την αγάπη όποιος πληρώνει
δεν ξεχρεώνει.

Κι αν σου ’γραψα,
κι αν σου ’στειλα τραγούδια
με πόνους και πληγές,
δεν τ’ άκουσες,
στις γειτονιές δεν τα ’δες
ν’ ανάβουν πυρκαγιές.